Mleczko pszczele i jad pszczeli.

MLECZKO PSZCZELE I JAD PSZCZELI

  Mleczko pszczele służy do karmienia larw pszczół robotnic i larw trutni w ciągu pierwszych 3 dni życia. W późniejszym okresie pszczoły te otrzymują pokarm złożony z pyłku kwiatowego i miodu, natomiast matka pszczela jest karmiona mleczkiem pszczelim w ciągu całego życia larwalnego, a także w okresie czerwienia czyli składania jajeczek.
Odżywianie matki pszczelej mleczkiem przez całe życie pozwala na utrzymanie jej witalności i składanie przez nią w sezonie pasiecznym do dwóch tysięcy jajeczek na dobę. Matka żyje 20 razy dłużej niż pszczoły-robotnice, które nie są karmione mleczkiem.
Mleczko pszczele to wydzielina gruczołów gardzielowych pszczół i jest koloidalną mieszaniną zawierającą 60% wody, 19% ciał białkowych, aminokwasy egzogenne, bogaty zestaw witamin z grupy B, w tym, w dużej koncentracji, kwas pantotenowy, który wpływa na długość życia, acetylocholinę, która jest głównym transmiterem impulsów nerwowych i całą gamę biopierwiastków.
Mleczko pszczele należy przechowywać w niskiej temperaturze. Dobrymi konserwantami są: 40% alkohol etylowy oraz miód. Za korzystne dla diety uważa się spożywanie mleczka pszczelego o 2% stężeniu z miodem lub ziołomiodem. Można taki wyrób przechowywać w temperaturze pokojowej lub w lodówce bez dostępu światła przez 1 rok.

Mleczko pszczele w komórce matecznej z larwą 

DZIAŁANIE LECZNICZE MLECZKA PSZCZELEGO

Schorzenia układu krążenia

 Mleczko pszczele zastosowano w leczeniu niektórych schorzeń serca i naczyń krwionośnych (choroba niedokrwienna serca, miażdżyca i stany przedzawałowe). Stwierdzono, że mleczko pszczele obniża ciśnienie krwi do narządów i tkanek. Zaobserwowano jego korzystne działanie przy niskim ciśnieniu tętniczym. Można przyjąć, że ma ono właściwości regulujące ciśnienie krwi. 

Choroby krwi

      Mleczko pszczele stosuje się najczęściej w niedokrwistości z niedoboru żelaza. Leczy również niedokrwistość maga loblastyczną i normalizuje skład białkowo-elektrolitowy krwi.

Schorzenia przewodu pokarmowego

      Do grupy schorzeń wewnętrznych często leczonych za pomocą mleczka pszczelego należy choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Mleczko pszczele podaje się w takich przypadkach jako środek wspomagający obok ogólnie stosowanych leków. 

Działanie na układ immunologiczny

      Mleczko pszczele zaliczone zostało do produktów o nieswoistym działaniu na organizm człowieka. Jednak ze względu na dużą zawartość substancji biologicznie czynnych i wielokierunkowe oddziaływanie należy do wartościowych produktów leczniczych. Najczęściej stosowane bywa zapobiegawczo oraz do leczenia drobnych dolegliwości, a także do celów kosmetycznych. Stosowanie preparatów na bazie mleczka pszczelego wywiera korzystny wpływ na stan psychiczny i fizyczny człowieka. Stosowane w małych dawkach przez długi okres czasu wykazuje działanie ogólnie wzmacniające, usuwa zmęczenie, polepsza wzrok, podwyższa efektywnośc pracy i powoduje przypływ sił życiowych. Polecane jest do stosowania w stanach wyczerpania nerwowego, bezsenności i zmniejszeniu sprawności umysłowej. Stosuje sie je z powodzeniem w przypadku braku łaknienia (anoreksji) i niedożywienia (hipotrofii). Wykazuje wyraźne działanie immunoderpesyjne. U mężczyzn wzmaga potencję.

Schorzenia innych narządów wewnętrznych

      Mleczko pszczele zastosowano w leczeniu stanów zapalnych wątroby i woreczka żółciowego. Wykazuje ono wyrźne działanie ochraniające tkankę wątrobową przed substancjami toksycznymi, a także zapobiega powstwaniu marskości wątroby. Poza tym mleczko pszczele stosuje sie z powodzeniem w stanach zapalenia trzustki oraz przewlekłej niewydolności nerek. Stwierdzono, że działa moczopędnie, co jest szczególnie pomocne przy leczeniu otyłości.

Choroby układu oddechowego

      Najczęściej mleczko pszczele stosowane jest do leczenia egzogennych postaci astmy oskrzelowej (atopowej), stanów zapalnych oskrzeli. Jest polecane w gruźlicy płuc, zwłaszcza w okresie rekonwalescencji.

Choroby narządów ruchu

      Obiecujące efekty lecznicze otrzymano w przypadku stosowania mleczka pszczelego w schorzeniach reumatycznych, jak choroba reumatyczna, reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stanów kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa stawów i reumatyzm pozastawowy, a także w nerwobólach (rwa kulszowa, lędźwioból), migrenach oraz bólach pourazowych.

Zastosowanie w geriatrii

      Występowanie w mleczku pszczelim dużej liczby substancji biologicznie aktywnych stwarza wyjątkowo korzystne możliwości poprawy upośledzonych wiekiem czynności organizmu. Osiągnięto zadawalające wyniki w leczeniu chorób wieku starczego, m.in.:zespoły mózgowe, zaburzenia układu nerwowego, choroby serca i naczyń, choroby kości i złamania, choroby przewodu pokarmowego, zaburzenia w odżywianiu, nietrzymanie moczu i stolca, stany osłabienia po chorobach zakaźnych i operacjach.

Schorzenia dermatologiczne

      Dzięki temu, że mleczko pszczele zawiera białka, tłuszcze, cukry, kompleks witamin i biopierwiastki, dodaje się je do leczniczych maści i stosuje w celu odnowy skóry. Mleczko pszczele wspomaga leczenie trudno gojących się ran, w tym ran oparzeniowych i odleżyn, a także wrzodów żylakowych i troficznych. Z powodzeniem leczy się również takie schorzenia, jak łojotok skóry twarzy, egzemy łojotokowe, toczeń rumieniowaty oraz liszaje rąk i nóg. Stosowanie mleczka pszczelego w postaci maści (czy aerozoli), połączone z przyjmowaniem drogą doustną prowadzi w dość krótkim czasie do ustąpienia powyższych dolegliwości.

JAD PSZCZELI

 

Jad pszczeli to wydzielina gruczołu jadowego pszczoły, służy jej do obrony własnej lub rodziny. Pszczoła nie żądli bez przyczyny - reaguje na nagłe poruszanie się, bieganie w pobliżu pasieki, intensywne zapachy. W przypadku użądlenia należy żądło natychmiast zdrapać np. paznokciem, celem uniknięcia przedostania się większej ilości jadu do organizmu, gdyż mięśnie aparatu żądłowego wyrwanego z ciała pszczoły drgając pompują jad do ranki powstałej w wyniku użądlenia. Ujęcie aparatu żądłowego palcami spowoduje wtłoczenie całej zawartości jadu do ranki.

Reakcja ludzkiego organizmu na jad pszczeli bywa różna i uzależniona jest od stopnia wrażliwości i ilości wtłoczonego jadu, może wystąpić złe samopoczucie, omdlenia, wymioty, bóle głowy, opuchlizna. W celu złagodzenia (zneutralizowania) działania jadu należy użądlone miejsce potrzeć np. mydłem, sodą oczyszczoną, przekrojoną cebulą, przekrojonym korzeniem pietruszki, zalecane jest też posmarowanie tego miejsca miodem . Pszczoła po użądleniu i wyrwaniu żądła ginie .

 

Pszczoła z wyrwanym żądłem 

Przeprowadzone przez naukowców badania jadu pszczelego doprowadziły do ustalenia, że posiada on właściwości lecznicze i jest zalecany przy leczeniu schorzeń:

• układu nerwowego
• układu krwionośnego
• układu oddechowego
• ginekologicznych
• reumatycznych
• dermatologicznych

Przed przystąpieniem do jakiejkolwiek terapii należy skonsultować się ze specjalistą apiterapeutą.

 

Żądło pszczoły