Propolis - kit pszczeli .

  PROPOLIS

 

Surowcem którego pszczoły używają do wytworzenia propolisu, jest żywica znajdująca się w szparach kory drzew liściastych i iglastych oraz na pączkach topoli i brzozy. Stan badań nad chemi­czną strukturą propolisu jest zaawan­sowany, a liczbę rozpoznanych związ­ków ocenia się na ponad 95% wszyst­kich zawartych w nim substancji.
Analizując budowę chemiczną i skład ilościowy związków chemicznych, wchodzących w skład propolisu po­chodzącego z różnych źródeł , stwierdza się duże podobieństwo. We wszystkich odmianach występują te same grupy związków, którymi są seskwiterpeny, kwasy aromatyczne i flawonoidy. Przeciwbakteryjne działanie propolisu jest , zatem najprawdopodobniej wypad­kową ich synergicznego działania, a tak­że innych związków w śladowych iloś­ciach.
Mechanizm działania propolisu na dro­bnoustroje jest złożony i nie da się na drodze prostej analogii odnieść do me­chanizmu działania któregoś z antybio­tyków. Silne przeciwbakteryjne właści­wości znalazły pełne potwierdzenie w obserwacjach prowadzonych podczas ich klinicznego stosowania u ludzi i zwierząt.
I tak skuteczność leczenia preparatami zawierającymi propolis stwierdzono w wielu chorobach, jak np. w ropnym zapaleniu skóry o bakteryjnej lub grzy­biczej etiologii, czyraczności, egzemach, wreszcie w owrzodzeniach troficznych podudzia i odleżynach.
Dobre wyniki leczenia preparatami propolisowymi uzyskano również w innych specjalnościach medycyny, a także w weterynarii. W ginekologii, przy za­paleniu pochwy i szyjki macicy o różnej etiologii, otrzymano znamiennie lepszy wynik w porównaniu z wynikami metod rutynowych. W ortopedii zastosowano plomby kost­ne z propolisu w przypadkach ropnych zapaleń kości, w wyniku czego usunięto stan ropny oraz nastąpiła odbudowa tka­nki kostnej. Preparaty propolisowe wy­kazały znaczna skuteczność w leczeniu innych zakażeń oraz ubytków tkanek. Powszechne zastosowanie wyciągów propolisowych obserwuje się w stoma­tologii w powikłaniach po usunięciu zęba a także w le­czeniu zapalenia błon śluzowych jamy ustnej i dziąseł. W medycynie weterynaryjnej od dawna stosuje się propolis miejscowo przy wy­konywaniu zabiegów chirurgicznych oraz w leczeniu zakażonych ran a także wszelkiego rodzaju stanów zapalnych i ropnych zwierząt. Przejściem do układowego zastosowa­nia wyciągu propolisu. np. w chorobach układu krążenia, oddechowego, było wprowadzenie go w postaci inhalacji u chorych z przewlekłym zapaleniem oskrzeli. Uzyskano wyższy procent wy­leczeń w porównaniu z metodami stoso­wanymi rutynowo. Również znamien­nie wyższy był procent leczonych propolisem wśród chorych, których zakwalifi­kowano do grupy określonej jako "po­lepszenie".Układowe stosowanie wyciągów z pro­polisu opisano także w zapobieganiu grypie, co doprowadziło do znacznego zmniejszenia liczby zachorowań, zwła­szcza wśród osób w wieku podeszłym. W ostatniej grupie wyniki leczenia oparto na testach psychologicznych. Gdzie już po krótkim czasie stosowania propolisu stwierdzono znaczną poprawę ogólnej sprawności umysłowej chorych. We wszystkich przypadkach uzyskano bar­dzo dobre wyniki, przewyższające te, które dały inne leki lub metody terapeutyczne lub, co najmniej w stosunku do nich równorzędne. Zastanawiający i wart szczególnego podkreślenia jest fakt, że w żadnym przypadku nie obserwowano pogorsze­nia po zastosowaniu propolisu, jeżeli wykluczono uprzednio przypadki uczu­leń. Te zdarzają się stosunkowo rzadko. Uczuleniu na propolis typu wczesnego lub późnego, towarzyszy zwykle nad­wrażliwość na inne produkty pszczele. Dotyczy to m.in. ostrych stanów zapal­nych skóry, przebiegających w zależnoś­ci od ogólnej skłonności osobniczej i ze zmianą odczynowości skory oraz z współwystępującymi chorobami atopowymi. Mechanizm działania preparatów propolisowych zwłaszcza w leczeniu owrzodzeń troficznych, paradonlopatiii w geriatrii, nie da się jednak wyjaśnić wyłącznie jego przeciwbakteryjnym działaniem. Otrzymywane w tych scho­rzeniach spektakularne wyniki leczenia nasuwają wniosek, że oprócz przeciwbakteryjnego działania propolis ma również dzia­łanie regeneracyjne na uszkodzone tka­nki. To spostrzeżenie, a także wiele innych, nasunęło przypuszczenie, że wy­ciągi propolisu prawdopodobnie pobu­dzają metabolizm komórkowy, co w przypadkach uszkodzeń tkanek wyra­żałoby się wzmożoną regeneracja, zaś w przypadku zaawansowanych proce­sów starzenia odśrodkowego układu odnową upośledzonych czynności. Niektóre dane uzyskane w trakcie ba­dania składu i struktury chemicznej pro­polisu uzasadniają takie przypuszcze­nia, zawiera on, bowiem związki chemi­czne z grupy steroli, steroidów, kwasów terpenowych i trójterpenów, a więc związki o wyjątkowo silnych właściwoś­ciach biologicznych. Należą do nich takie, których działanie może się już objawiać przy ich śladowych ilościach, a także, trójterpeny, których znaczenie dla metabolizmu jest coraz lepiej poznawane. Nie jest wykluczone, że może się też sumować działanie innych związków np. flawonów. Mechanizm ich przeciwbakteryjnego działania wy­nika prawdopodobnie z ich chelatujących (wychwytywanie jonów metali) właściwości, co zaburza regularny mechanizm działania niektórych enzymów niektórych enzymów. Uważa się, że flawony mogą oddziaływać także na ścianę naczyń włosowatych. Związki z tej gru­py biorą udział w procesach oksydoredukcyjnych jako nośnik wodoru, wpły­wając w ten sposób na metabolizm komórek.

 

Propolis - kit pszczeli  ( 2012-ty rok )

STOSOWANIE KITU PSZCZELEGO - PROPOLISU 

( Przykłady )

NALEWKA PROPOLISOWA

Rozpuścić  100g propolisu w 0,5l  70 % spirytusu a następnie odstawić w zaciemnione miejsce na około 3 tygodnie.

Po upływie wspomnianego czasu nalewka jest gotowa do spożycia. 

Nalewka szczelnie zamknięta może być przechowywana wiele lat, jednak wskazane jest aby została wykorzystana w ciągu roku od sporządzenia. 

Ponieważ część źródeł podaje że istnieje możliwość dodania do roztworu wody dodam (opierając się na wynikach badań), że największą skuteczność osiągnął propolis rozpuszczany w roztworze 70 % alkoholu. 

Dawkowanie: 

- przy wrzodach wypijać codziennie około 40-50 kropli roztworu. pić na czczo. 

Leczenie powinno trwać co najmniej pół roku 

- przy nadciśnieniu około 30 kropli

- przy prostacie ok. 30 kropli

- przy stanach zapalnych dawkę należy zwiększyć dwukrotnie 

            - dzieciom zalecane jest podanie połowy dawki (rozcieńczonej z wodą)

PRZEPIS NA MAŚĆ PROPOLISOWĄ

20dkg propolisu + 10dkg wazeliny:zagotować mieszając doprowadzić do wrzenia ,
przecisnąć przez gęste sito

 Stosujemy ją na : oparzenia , choroby skóry , grzybice różnego pochodzenia , choroby wirusowe (opryszczki wargowe , półpasiec).  Łuszczycę (u ponad 75% chorych , którym podawano propolis , stwierdzono znaczną poprawę , a często całkowite wyleczenie).  Skaleczenia , rany pooperacyjne , szczególnie trudno gojące się itp.